Yoksa yandık, tüm sene elimde ders notu koltukta uyukluyor olucam..
O değil de, sanırım buraya uzuun bir, ‘ben doğdum, seneler geçti, büyüdüm, hala yalnızım, ama doğum günüm bugün’ temalı bi’şeyler yazmam gerek.. Hiç içimden gelmiyor lan, bi duruldum sanki.
Ne geldi aklıma.. Hani, biz çocukluğunu TheSims ve versiyonları ile geçiren gençliktik ya.. Şimdi hazır doğum günümken, 23.59u 00.00a bağlayan saniyede kendi çevremde ışıklar saça saça dönmemi ve bariz bir değişiklikle büyümemi bekledim… 2 saniye geçti…Ellerime baktım. Ne ışık ne bir şey.. Aynı koltuk, aynı ben.. Hiçbir şey olmadı.. Ama yine de içimde bi’ yerlerde, bir şeyleri geride bıraktığımı hissettim. Bi’ parça daha ‘ben’ olmuşum gibi. Ya da ben uyduruyorum lan. ! Olabilir yaani.
Bu arada, Orhanbabamlar 2 haftalık yokluklarının ardından eve döndüler. Bolu çikolatası almışlar bana. En iyisi şerefime ben bunu yiyey-..
Yok yok, en iyisi uyuyayım.. Belki yarın daha çok büyürüm..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder