Bazen, şu çok yağmurlu akşamlarda evden geceliklerimle fırlayıp kapısına dayanmak istiyorum. Ben aslında seni hiç özlemedim, geçerken uğradım işte öyle bir. Merak etmiştim sadece demek için. Sanki o kadar yolu almamış, onu hiç düşünmemişim gibi. Sonra birden aklıma geliyor evini bulamayacağım. Zaten de gecelikle sokağa mı çıkılırmış.! Çıkılsa keşke.
Beni görmesini istiyorum. Bakmasını ya da özlemesini.. Beni görmemesini istiyorum. Bazen her şeyin çok yolunda gitmesini istiyorum. Hiç derdim olmasın mesela, geçemem dediğim derslerden geçmiş olsam mesela. Şaşırmak istiyorum sadece. Biraz da huzur..
En çok da ondan geçmiş olmayı istiyorum aslında. Çok zaman geçmiş olsun üzerinden. O kadar ki arkama dönüp baktığımda onu göremeyeyim istiyorum. Sonra.. O da geçiyor. Saçlarımın rengini sevmek istiyorum aniden. Seviyorum. Bu sefer de çabucak uzamalarını istiyorum ki yeniden kestirebileyim..
Her şeye bu kadar canımı sıkmamak istiyorum. İnsanlar beni bu kadar korkutmasalar istiyorum. Bir gün doktora gidip bir amerikan filmi edasında ‘hey dostum bana bir şeyler yaz da şu kahrolası dünyanın beyaz kıçını umursamayayım.’ diye bağırmak istiyorum.
Meleklerime sarılmak istiyorum. Teyzemleri bu kadar çok özlememeyi istiyorum. Sonra, farkediyorum ki ben onu da özlüyormuşum. Bazen onu çılang diye unutmak istiyorum. Zamanın geçmesini ve artık onu unutup unutmamamın umrumda olmamasını istiyorum.
Ben bazen hiçbir şey istemiyorum ama aklımdan çok şey geçiyor
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder