Şey..Sanırım ben oldum.
Nasıl oldu bilmiyorum ama, bilmiyorum bence yüzde bi’ milyon aşık oldum..
Şimdi düşünüyorum da, madem o kadar bakmışım, o da bakmış. Ulen insan azıcık gülümser di mi yook, kazulet gibi oturdum. Mahkeme duvarı gibi bi’ suratım vardı kesin..
Vapur durunca da caart diye kalktım gittim. Hani gülümsemedin, azıcık bi’ dur di mi onun kalkmasını bekle hiç olmazsa..
Hadi tüm bunları geçtim, vapurdan inince bok varmış gibi koştura koştura gitme di mi ? Tamam, biraz hayalperestçe olucak ama belki peşinden gelir. Yook efendim bastım gittim acele acele. !
Benden de adam olmaz zaten.. Şimdi de kocamaan İstanbulda acep onu hiç mi göremem diye dertlenip dururum. Müstahak bana. Sevgili evren, bence bana bi’ kıyak yapsın da bi’ daha karşılaştırsın beni onunla. Kaçırırsam ne oluyum. .p
O değil de, aşk acısı dediğiniz ne menem bi’şeymiş şimdi anlıyorum ! Kesin hayatımın aşkıydı lan. İçime doğdu, tüh de kaçırdım. Artık ömür boyu yalnızım.
Hadi cümleten hayırlı olsun gençler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder